[ویکی نور] اِبْنِ اَبی دینار، ابوعبدالله محمّد بن ابی القاسم رُعَینی قیروانی، (1110ق1698/م) منسوب به ابوالمهاجر دینار، فاتح معروف، ادیب، شاعر، قاضی و مورخ تونسی. از تاریخ ولادت و مرگ و زندگی او آگاهی در دست نیست؛ اما گفته اند که از خاندانی نژاده برخاست که دارای مناصب دولتی و مقامات علمی بودند.
ابن ابی دینار نزد برخی از دانشمندان روزگار خویش چون ابن الشیخ محمد فتاته و شیخ علی بن عبدالواحد انصاری دانش آموخت و بر مسند قضای سوسه و قیروان دست یافت.
از او تألیفاتی بر جای مانده است؛ همانند: رضاب العقیق فی الرّوض الانیق فی مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّدیق، و کتابی در ادبیات به نام هدایة المتعلّم.
مهم ترین اثر او المؤنس فی تاریخ افریقیه و تونس نام دارد و چنانکه خود وی گفته، پس از مرگ فرزندش به نگارش آن دست زد و در شعبان سال1902 آن را به پایان برد. ابن ابی دینار از اشعار خود 3 قصیده را که در ستایش امیر علی بای بن مرادبای (از خاندان های حکومتی تونس) سروده، در کتاب خویش آورده است.
دائرة المعارف بزرگ اسلامی جلد دوم
ابن ابی دینار نزد برخی از دانشمندان روزگار خویش چون ابن الشیخ محمد فتاته و شیخ علی بن عبدالواحد انصاری دانش آموخت و بر مسند قضای سوسه و قیروان دست یافت.
از او تألیفاتی بر جای مانده است؛ همانند: رضاب العقیق فی الرّوض الانیق فی مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّدیق، و کتابی در ادبیات به نام هدایة المتعلّم.
مهم ترین اثر او المؤنس فی تاریخ افریقیه و تونس نام دارد و چنانکه خود وی گفته، پس از مرگ فرزندش به نگارش آن دست زد و در شعبان سال1902 آن را به پایان برد. ابن ابی دینار از اشعار خود 3 قصیده را که در ستایش امیر علی بای بن مرادبای (از خاندان های حکومتی تونس) سروده، در کتاب خویش آورده است.
دائرة المعارف بزرگ اسلامی جلد دوم
wikinoor: ابن_ابی دینار،_محمد_بن_ابی القاسم