ابنِ ابی دُؤاد، احمد (۱۶۰ـ۲۴۰ق)
متکلم معتزلی. نزد خلفای عباسی عزت داشت. از یاران نزدیک مأمون بود، معتصم او را قاضی القضات کرد. در روزگار واثق همچنان باعزت بود. مردی زیرک، دانا و شیرین بیان بود. در خلافت متوکل عباسی بیمار و خانه نشین شد. در زمان خلافت معتصم (۲۱۹ ق) دشمنی خلیفه را بر احمد بن حنبل، که برخلاف معتزله اعتقاد به قدیم بودن قرآن داشت، برانگیخت و به فرمان معتصم، احمد بن حنبل را تازیانه زدند. داستان محنۀ او معروف است. در سال درگذشت وی اختلاف است.
متکلم معتزلی. نزد خلفای عباسی عزت داشت. از یاران نزدیک مأمون بود، معتصم او را قاضی القضات کرد. در روزگار واثق همچنان باعزت بود. مردی زیرک، دانا و شیرین بیان بود. در خلافت متوکل عباسی بیمار و خانه نشین شد. در زمان خلافت معتصم (۲۱۹ ق) دشمنی خلیفه را بر احمد بن حنبل، که برخلاف معتزله اعتقاد به قدیم بودن قرآن داشت، برانگیخت و به فرمان معتصم، احمد بن حنبل را تازیانه زدند. داستان محنۀ او معروف است. در سال درگذشت وی اختلاف است.
wikijoo: ابن_ابی_دواد،_احمد_(۱۶۰ـ۲۴۰ق)