[ویکی فقه] آلِ ابی جَراده، خاندانی علمی و سیاسی از سده ۱-۷ق/۷-۱۳م در عراق و حلب می باشد. یکی از شخصیت های این خاندان، ابوغانم جمال الدین محمد بن هبةالله می باشد.
ابوغانم جمال الدین محمد بن هبةالله (۵۴۰-۶۲۸ق/۱۱۴۵-۱۲۳۱م)، فقیه، قاضی و خطاط. در حلب زاده شد و نزد پدر و عمویش درس خواند و فقه حنفی را از علی العلاء الغزنوی آموخت. وی امام و خطیب مسجد جامع حلب بود. پس از درگذشت قاضی ابن شهرزوری، در حکومت اسماعیل بن محمود بن زنگی، قضاوت شهر حلب به او پیشنهاد شد، ولی وی آن را نپذیرفت و برادرش ابوالحسن احمد (پدر کمال الدین، ابن عدیم) عهده دار قضاوت گردید. ابوغانم در روزگار خود از خوش نویسان و کاتبان به نام بود و به شیوه ابن برّاب (علی بن هلال، د ۴۱۳ق/۱۰۲۲م) می نوشت. ابوغانم کتاب های بسیاری را با خط زیبا نگاشته است.
یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۲۰۶۹، به کوشش مارگلیوث، لیدن، ۱۹۱۳م.
۱. ↑ یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۲۰۶۹، به کوشش مارگلیوث، لیدن، ۱۹۱۳م.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی جراده»، ج۱، ص ۳۵۰.
...
ابوغانم جمال الدین محمد بن هبةالله (۵۴۰-۶۲۸ق/۱۱۴۵-۱۲۳۱م)، فقیه، قاضی و خطاط. در حلب زاده شد و نزد پدر و عمویش درس خواند و فقه حنفی را از علی العلاء الغزنوی آموخت. وی امام و خطیب مسجد جامع حلب بود. پس از درگذشت قاضی ابن شهرزوری، در حکومت اسماعیل بن محمود بن زنگی، قضاوت شهر حلب به او پیشنهاد شد، ولی وی آن را نپذیرفت و برادرش ابوالحسن احمد (پدر کمال الدین، ابن عدیم) عهده دار قضاوت گردید. ابوغانم در روزگار خود از خوش نویسان و کاتبان به نام بود و به شیوه ابن برّاب (علی بن هلال، د ۴۱۳ق/۱۰۲۲م) می نوشت. ابوغانم کتاب های بسیاری را با خط زیبا نگاشته است.
یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۲۰۶۹، به کوشش مارگلیوث، لیدن، ۱۹۱۳م.
۱. ↑ یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۲۰۶۹، به کوشش مارگلیوث، لیدن، ۱۹۱۳م.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی جراده»، ج۱، ص ۳۵۰.
...