ابن ابی جراده ابوالحسین علی بن عبدالله

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آلِ ابی جَراده، خاندانی علمی و سیاسی از سده ۱-۷ق/۷-۱۳م در عراق و حلب می باشد. یکی از شخصیت های این خاندان، ابوالحسین علی بن عبدالله می باشد.
ابوالحسین علی بن عبدالله بن محمد بن عبدالباقی (د ۵۴۸ق/۱۱۵۳م)، عالم، خطّاط، ادیب و شاعر. او در اغلب دانش های روزگارش توانا بود و از پیشوایان دینی و علمی عصر خود در حلب به شمار می آمد. در ۵۱۶ق/۱۱۲۲م همراه گروهی از ادیبان و عالمان به قصد حج رهسپار بغداد شد. اما ادامه سفر ممکن نشد و به حلب بازگشت. در ۵۳۱ق/۱۱۳۷م به موصل سفر کرد و با تاج الاسلام ابوسعید عبدالکریم بن محمد سمعانی، از عالمان آن دیار، دیدار کرد. کمال الدین عمر نقل کرده است که علی دارای ۳ گنجینه کتاب است که به خط خود نگاشته است.
یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم الادباء، ج۴، ص۱۷۹۲، به کوشش مارگلیوث، لیدن، ۱۹۱۳م.
۱. ↑ یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم الادباء، ج۴، ص۱۷۹۲، به کوشش مارگلیوث، لیدن، ۱۹۱۳م.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی جراده»، ج۱، ص ۳۵۰.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس