[ویکی فقه] آلِ ابی جَراده، خاندانی علمی و سیاسی از سده ۱-۷ق/۷-۱۳م در عراق و حلب می باشد. یکی از شخصیت های این خاندان، ابوالبرکات عبدالقاهر بن علی می باشد.
ابوالبرکات عبدالقاهر بن علی بن عبدالله (د ۵۵۲ق/۱۱۵۷م)، ادیب، شاعر و خطّاط. در حلب نزد پدرش دانش فرا گرفت. به لطافت شعر می سرود و به زیبایی خط می نوشت. از پیشگامان هنر خطاطی به شمار آمده است و بسیاری این هنر را از او آموخته اند. وی نزد نورالدین محمود بن زنگی دارای مقامی بلند بود و خزانه دار او گردید.
یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۲۰۷۳، به کوشش مارگلیوث، لیدن، ۱۹۱۳م.
۱. ↑ یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۲۰۷۳، به کوشش مارگلیوث، لیدن، ۱۹۱۳م.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی جراده»، ج۱، ص ۳۵۰.
...
ابوالبرکات عبدالقاهر بن علی بن عبدالله (د ۵۵۲ق/۱۱۵۷م)، ادیب، شاعر و خطّاط. در حلب نزد پدرش دانش فرا گرفت. به لطافت شعر می سرود و به زیبایی خط می نوشت. از پیشگامان هنر خطاطی به شمار آمده است و بسیاری این هنر را از او آموخته اند. وی نزد نورالدین محمود بن زنگی دارای مقامی بلند بود و خزانه دار او گردید.
یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۲۰۷۳، به کوشش مارگلیوث، لیدن، ۱۹۱۳م.
۱. ↑ یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۲۰۷۳، به کوشش مارگلیوث، لیدن، ۱۹۱۳م.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی جراده»، ج۱، ص ۳۵۰.
...