ابن ابی الصقر

لغت نامه دهخدا

ابن ابی الصقر. [ اِ ن ُ اَ بِص ْ ص َ ] ( اِخ ) ابوالحسن محمدبن علی بن الحسن بن عمر واسطی. فقیه شافعی. شاگرد ابواسحاق شیرازی در فقه. لکن به ادب و شعر بیشتر گرائیده و بدان سمت مشهورتر است. ولادت 409 هَ.ق. و وفات 498.

پیشنهاد کاربران

بپرس