ابن ابی ازهر

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن اَبی اَزْهَر، ابوبکر محمّد بن مَزْیَد (یا محمد بن احمد بن مزید) بُوشنجی خُزاعی (ربیع الاخر۲۳۳- ۳۲۵ق /۸۴۷ -۹۳۷م)، ادیب ، شاعر ، نحوی و محدّث می باشد.
تاریخ ولادت او را صولی (د ۳۳۶ق /۹۴۷م) که معاصر او بوده به حدس، ۲۳۳ق نقل کرده است
صولی محمد، الاوراق، ج۱، ص۸۸، به کوشش هیورث - دن، لندن، ۱۹۳۵م.
با آن که او خود به قبیله خزاعه منسوب است، نیاکان وی (احتمالاً از طریق ولاء)، به تصریح ابن ندیم
ابن ندیم، الفهرست، ج۱، ص۱۴۸، به کوشش فلوگل، ۱۸۷۲م.
از زندگی ابن ابی ازهر تقریباً هیچ نمی دانیم، جز این که از گروهی از مشاهیر در زمینه ادب و نحو و از گروهی دیگر در زمینه حدیث روایت کرده است. منابع اصلی او در ادب، «زُبیر بن بَکّار» (د ۲۵۶ق/ ۸۷۰م) و «مبرّد» (د ۲۸۵ق/ ۸۹۸م) بوده اند، و احتمالاً نزد مبرّد شاگردی نیز کرده است، زیرا گفته اند که «امالی» او را می نوشته است.
سیرافی حسن، اخبار النحویین البصریین، ج۱، ص۸۹، به کوشش فریتس کرنگو، پاریس، ۱۹۳۶م.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس