ابقر

لغت نامه دهخدا

ابقر. [ اَ ق َ ] ( اِ ) شوره. ربع درهم آن تا دو درهم با شکر جهت احتباس بول نافع و از خواص آن سرد کردن آب است بعمل مخصوص که آب را در ظرفی از روی توتیا کرده در آب شوره بجنبانند و ابقر جزء اعظم بارود است.

فرهنگ فارسی

شوره

فرهنگ معین

(اَ قَ ) (اِ. ) شوره .

فرهنگ عمید

شوره.

پیشنهاد کاربران

بپرس