ابطان

لغت نامه دهخدا

ابطان. [ اِ ] ( ع مص ) جامه را آستر کردن. جامه را بطانه کردن.زیره دادن جامه ای را. || تنگ برکشیدن ستور را. || شمشیر زیر کش گرفتن. || از خواص خود کردن. صاحب سرّ خود گردانیدن. درونی وخاصه کردن. محرم کردن کسی را. بخاصه کردن کسی را.

پیشنهاد کاربران

بپرس