ابطا
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
۲. دیر کردن، کندی، تٲخیر.
پیشنهاد کاربران
ابطا[اصطلاح ادبی ]:اصطلاحی در مبحث عروض است و عیبی است که در قافیه شدن کلمات مرکب پیش می آید. یعنی وقتی که قافیه تنها بر اساس تکرار جزء دوم کلمه ی مرکب پدید آمده باشد، مثل قافیه ساختن بَتَر ( بدتر ) با
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
خوش تر. ایطا بر دو نوع جلی و خفی است. در ایطای جلی تکرار جزء دوم کلمه ی قافیه آشکار است. مثل قافیه کردن بتر و خوش تر. اما در ایطای خفی تکرار جزء دوم آشکار نیست. یعنی کلمه ی مرکب بر اثر استعمال، حکم کلمه ی بسیط را پیدا کرده باشد. مثل قافیه شدن کلمات "گلاب" و "غراب" یا "رنجور" و "مزدور".