ابضاع

[ویکی فقه] اِبضاع(بضاعت؛ استبضاع) واگذاری سرمایه به دیگری برای تجارت، بدون سهیم بودن وی در سود و زیان را می گویند که احکام آن در باب مضاربه آمده است.
ابضاع عبارت است از اینکه شخصی سرمایه ای را برای تجارت در اختیار دیگری بگذارد با این شرط که سود حاصل از آن تنها از آنِ سرمایه گذار باشد و یا هیچ شرطی در عقد ذکر نشود.
احکام ابضاع
ابضاع نوعی عقد است و احکام عمومی عقود در آن جاری می گردد. در ابضاع، تمامی سود حاصل از تجارت به سرمایه گذار تعلّق می گیرد؛ چه در عقد شرط شود یا شرط نشود؛ لیکن در اینکه عامل در فرض عدم قصدِ تبرع، مطلقا مستحقّ اجرة المثل است، یا تنها در فرض عدم ذکر شرط در عقد، اختلاف است.
جواهر الکلام ج۲۶، ۳۳۶۳۳۸.
۱. ↑ جواهر الکلام ج۲۶، ۳۳۶۳۳۸.
...