ابشی

لغت نامه دهخدا

( آبشی ) آبشی. ( اِ مرکب ) چاهی که در صحن سرای کَنند رفع حوائج کودکان و گرد آمدن فاضل آب را. چاهک.

( آبشی ) (اِمر. ) فاضلاب ، چاهک .

آبشی ( به عربی: أبشی ) در چاد است که در ouaddaï region واقع شده است. [ ۱]
آبشی ۷۶٬۴۹۲ نفر جمعیت دارد و ۵۴۲ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.

این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

ابشی/ همان شیب است
حمزه اصفهانی گوید
شیب مجرای اب است و انرا به پارسی شیو نیز گویند