( آبشتنگاه ) آبشتنگاه. [ ب َ / ب ِ ت َ ] ( اِ مرکب ) نهفتن گاه. || مبرز. مستراح : نه همی بازشناسند عبیر از سرگین نه گلستان بشناسند ز آبشتنگاه.قریعالدهر ( از فرهنگ اسدی ، خطی ).
( آبشتنگاه ) ۱. جای نهفتن، محل پنهان شدن، خلوتگاه.۲. = مستراح: نه همی بازشناسند عبیر از سرگین / نه گلستان بشناسند ز آبشتنگاه (قریع الدهر: شاعران بی دیوان: ۳۳۳ ).