ابستن گشتن

لغت نامه دهخدا

( آبستن گشتن ) آبستن گشتن. [ ب ِ ت َ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) آبستن شدن. رجوع به آبستن شدن شود :
این بلایه بچگان را ز چه کس آمده زِه
همه آبستن گشتند به یک شب کِه ْ و مِه ْ.
منوچهری.
|| رشوه در خفا ستده بودن.

فرهنگ فارسی

( آبستن گشتن ) ( مصدر ) ۱ - حامله شدن باردارگشتن آبستن شدن . ۲ - شکوف. خرد بر آوردن درخت آبستن شدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس