ابست

/~Abast/

معنی انگلیسی:
ploughed, orange pulp, ploughed ground

لغت نامه دهخدا

( آبست ) آبست. [ ب ِ ] ( ص ) مخفف آبستن :
مریمان بی شوی آبست از مسیح
خامشان بی لاف و گفتار فصیح.
مولوی.
مشتری شو تا بجنبد دست من
لعل زاید معدن آبست من.
مولوی.
آنچه آبست است شب جز آن نزاد
حیله ها و مکرها باد است باد.
مولوی.
از یکشبه همخوابی جود تو عجب نیست
گر لای سترون شود آبست نعم را.
معالی بلخی.
|| ( اِ ) زهدان. رحم.

آبست. [ ب َ ]( اِ ) جزو درونی پوست ترنج و بادرنگ و امثال آن ، که آن را گوشت پوست و پیه پوست نیز گویند. || ( ص ) زمین آماده شده برای زراعت ، ظاهراً مخفف آب بسته.
ابست. [ اَ ب ِ / اِ ب َ ] ( اِ ) گوشت ترنج است و به عربی شحم الاترج گویند. ( برهان ). بلغت مغربی گوشت بالنگ است. ( تحفه ). پیه بالنگ.

فرهنگ فارسی

( آبست ) ( اسم ) جزو درونی پوست ترنج و با درنگ و مانند آن گوشت پوست پیه پوست .
مخفف آبستن جزو درونی پوست ترنج
گوشت ترنج

فرهنگ معین

( آبست ) (بَ ) ( اِ. ) نک آبسته .
( ~. ) ( اِ. ) بخش درونی پوست مُرکبات .
(بِ ) ۱ - (ص . ) آبستن . ۲ - ( اِ. ) زهدان ، رحم .

فرهنگ عمید

( آبست ) = آبسته
= آبستن

پیشنهاد کاربران

بپرس