ابریشم تاب داده حسنی که خدا داده

ابریشم تاب داده، حُسنی که خدا داده.
کنایه از اینکه هر کسی را خدواند به شکلی خاص آفریده است و زشتی و زیبایی، خدادادی است و دست انسان نیست.
وقتی از خوش گلی یا زشتی کسی سخن به میان می آید، می گویند: ابریشم . . . .
ابریشم تاب داده: ابریشم ساخته و پرداخته و آماده شده