ابریج

لغت نامه دهخدا

ابریج. [ اِ ] ( ع اِ ) شیرزنه. نهره. آلت دوغ و روغن کردن و مسکه برگرفتن که به زبان دیلم تیره گویند. گول شیرزنه. ( مهذب الاسماء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس