آبروتسی. آبروتْسی (Abruzzi)
(یا: آبروتسو) ناحیهای کوهستانی در جنوب مرکزی ایتالیا، با ۱,۲۷۷,۳۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۹) و ۱۰,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت. استان های لاکوئیلا، کیه تی، پسکارا، و ترامورا دربردارد؛ لاکوئیلا، مرکز استان، و پسکارا شهر مهم آن به شمار می رود. گران ساسو دِ ایتالیا، به ارتفاع ۲,۹۱۴ متر، بلندترین قلۀ کوه های آپنناست. این ناحیه به دو بخش تقسیم می شود؛ اولی ناحیه ای کم جمعیت و کوهستانی است، و بخش مرکزی آپنن را در خود جا داده است. پارک ملی آبروتسی، منطقۀ طبیعی حفاظت شده ای است، که در ۱۹۲۳ تأسیس شد و در بالای درۀ سانگرو، هم مرز با لاتسیوقرار دارد. کشاورزی و گله داری که قرن ها، اقتصاد آن جا را محدود کرده بود، جای خود را به طرح های هیدرولیکی و ورزش های زمستانی داده است. این منطقه بیست درصد از نیروی برقابی ایتالیا را تأمین می کند. بخش دوم آبروتسی شامل کوهپایهو جلگهدر امتداد دریای آدریاتیکاست که میوه، انگور، توتون، و چغندرقند تولید می کند.
(یا: آبروتسو) ناحیهای کوهستانی در جنوب مرکزی ایتالیا، با ۱,۲۷۷,۳۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۹) و ۱۰,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت. استان های لاکوئیلا، کیه تی، پسکارا، و ترامورا دربردارد؛ لاکوئیلا، مرکز استان، و پسکارا شهر مهم آن به شمار می رود. گران ساسو دِ ایتالیا، به ارتفاع ۲,۹۱۴ متر، بلندترین قلۀ کوه های آپنناست. این ناحیه به دو بخش تقسیم می شود؛ اولی ناحیه ای کم جمعیت و کوهستانی است، و بخش مرکزی آپنن را در خود جا داده است. پارک ملی آبروتسی، منطقۀ طبیعی حفاظت شده ای است، که در ۱۹۲۳ تأسیس شد و در بالای درۀ سانگرو، هم مرز با لاتسیوقرار دارد. کشاورزی و گله داری که قرن ها، اقتصاد آن جا را محدود کرده بود، جای خود را به طرح های هیدرولیکی و ورزش های زمستانی داده است. این منطقه بیست درصد از نیروی برقابی ایتالیا را تأمین می کند. بخش دوم آبروتسی شامل کوهپایهو جلگهدر امتداد دریای آدریاتیکاست که میوه، انگور، توتون، و چغندرقند تولید می کند.
wikijoo: آبروتسی