ابرنگ نقاشی

دانشنامه آزاد فارسی

آبرنگ نقاشی. آبرنگ، نقاشی (watercolour painting)
آبرنگ، نقاشی
نوعی نقاشی با رنگیزۀقابل حل در آب. آبرنگ از ترکیب پودر رنگ با صمغ_عربی، نوعی مادۀ چسبندۀ گیاهی، به دست می آید، و شفافیّت، ویژگی شاخص آن است. در نقاشی آبرنگ، سطح کاغذ از زیرِ لایه های رقیق رنگ دیده می شود، و جلوه ای متفاوت از بافت ضخیم نقاشی رنگ روغنی و دیگر مواد غلیظ ایجاد می کند. غالباً نقاطی از کاغذ را سفید باقی می گذارند، تا روشن ترین نقاط نقاشی را نشان دهد، و لایه های نازک رنگ را به طور مکرر روی کاغذ قرار می دهند، تا گذارهای تدریجی رنگ حاصل شود. کار با آبرنگ نیازمند مهارت است زیرا شفافیت آن، امکان دوباره کاری را منتفی می سازد. از آن جا که به آسانی حمل کردنی است، و به سرعت خشک می شود، وسیلۀ رایجی برای طرح برداشتن در هوای آزاد به شمار می رود. طومارهای پاپیروسِمصر باستان، نخستین آبرنگ ها، و اسلوب آب مرکب در هنر آسیایی، ازجمله چین، نخستین گونۀ آبرنگ تک رنگ است. اتودهای مناظر و حیوانات در آثار آلبرشت دورِر، نقاش آلمانی قرن ۱۵، را اغلب نخستین آبرنگ های حقیقی می دانند.

پیشنهاد کاربران

بپرس