ابراهیمیِ زنگنه، احمد (کرمانشاه ۱۲۹۰- موناکو ۱۳۸۴ش)
متخصص برق و الکتروتکنیک ایرانی، رئیس کانون مهندسین ایران، و از بنیانگذاران صنعت قندسازی در ایران. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند و برای ادامۀ تحصیل ابتدا به بیروت و سپس به فرانسه رفت و در دانشگاه تولوز در رشتۀ برق مدرک مهندسی گرفت و در لندن موفق به دریافت دانشنامۀ دکتری الکتروتکنیک شد. در ۱۳۱۶ ش به ایران بازگشت و در دانشکدۀ فنی با سمت دانشیار به تدریس پرداخت و به استادی رسید. از سمت های مهم اوست: معاون ادارۀ تلفن، معاون فنی وزارت پیشه و هنر، رئیس کارخانجات قند کشور، رئیس بنگاه صنعتی و معاونت وزارت اقتصاد، مدیرعامل بانک صنعتی، و عضو شورای عالی برنامه. در ۱۳۲۹ در کابینۀ حسین علاء به وزارت پست و تلگراف، و سپس در همان سال در کابینۀ دکتر محمد مصدق به مدیرعاملی سازمان برنامه برگزیده شد. بعد از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ از کار برکنار شد و به شغل آزاد پرداخت و کارخانۀ قند مجهزی در کرمانشاه دایر کرد و در توسعۀ کارخانه های قند کشور کوشید.
متخصص برق و الکتروتکنیک ایرانی، رئیس کانون مهندسین ایران، و از بنیانگذاران صنعت قندسازی در ایران. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند و برای ادامۀ تحصیل ابتدا به بیروت و سپس به فرانسه رفت و در دانشگاه تولوز در رشتۀ برق مدرک مهندسی گرفت و در لندن موفق به دریافت دانشنامۀ دکتری الکتروتکنیک شد. در ۱۳۱۶ ش به ایران بازگشت و در دانشکدۀ فنی با سمت دانشیار به تدریس پرداخت و به استادی رسید. از سمت های مهم اوست: معاون ادارۀ تلفن، معاون فنی وزارت پیشه و هنر، رئیس کارخانجات قند کشور، رئیس بنگاه صنعتی و معاونت وزارت اقتصاد، مدیرعامل بانک صنعتی، و عضو شورای عالی برنامه. در ۱۳۲۹ در کابینۀ حسین علاء به وزارت پست و تلگراف، و سپس در همان سال در کابینۀ دکتر محمد مصدق به مدیرعاملی سازمان برنامه برگزیده شد. بعد از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ از کار برکنار شد و به شغل آزاد پرداخت و کارخانۀ قند مجهزی در کرمانشاه دایر کرد و در توسعۀ کارخانه های قند کشور کوشید.