ابراهیم کازرونی، محمّد (کازرون ۱۱۷۵ـ شیراز ۱۲۷۰ق)
(متخلص به نادری) شاعرِ عارف و پزشک ایرانی. در شیراز و عتبات درس خواند. در بازگشت به زادبومش نزد عمویش پزشکی آموخت. در ۱۲۱۸ ق به هند رفت و به بازرگانی پرداخت. چون به شیراز بازگشت به ابوالقاسم شیرازی، متخلّص به راز، دست ارادت داد و به طریقۀ صوفیۀ ذهبیه پیوست. از آثارش: مثنو ی های گلستان خلیل، مشرق الاشراق، انفس و آفاق، منهج العشاق، شایق و مشتاق، چهل صباح؛ دیوان شعر.
(متخلص به نادری) شاعرِ عارف و پزشک ایرانی. در شیراز و عتبات درس خواند. در بازگشت به زادبومش نزد عمویش پزشکی آموخت. در ۱۲۱۸ ق به هند رفت و به بازرگانی پرداخت. چون به شیراز بازگشت به ابوالقاسم شیرازی، متخلّص به راز، دست ارادت داد و به طریقۀ صوفیۀ ذهبیه پیوست. از آثارش: مثنو ی های گلستان خلیل، مشرق الاشراق، انفس و آفاق، منهج العشاق، شایق و مشتاق، چهل صباح؛ دیوان شعر.