ابراهیم میرزا

لغت نامه دهخدا

ابراهیم میرزا. [ اِ ] ( اِخ ) برادرزاده نادرشاه افشار. چون برادر او علیشاه ( عادل شاه )در مشهد مقدس جانشین نادر گشت ابراهیم میرزا صاحب اختیار فارس شد و در سال 1162 هَ.ق. بمخالفت علیشاه برخاسته بین آنان در سلطانیه محاربتی روی داد. علیشاه مغلوب و اسیر گشت و ابراهیم میرزا خود را شاه خواند اما امرای خراسان بدان امر تن ندادند و شاهرخ میرزا را بسلطنت برداشتند، و سپاهیان ابراهیم بپراکندندو او سرانجام دستگیر و مقتول شد. ( از روضةالصفا ).

ابراهیم میرزا. [ اِ ] ( اِخ ) رجوع به ابراهیم بن شاهرخ شود.

ابراهیم میرزا. [ اِ ] ( اِخ ) فرزند بهرام میرزابن شاه اسماعیل صفوی. او شاعر بوده و جاهی تخلص میکرده و به امر جد خود اسماعیل بقتل رسیده است.

ابراهیم میرزا. [ اِ] ( اِخ ) از امرای بدخشان ، فرزند سلیمان میرزا. آنگاه که با پدر خویش به تسخیر بلخ رفت در جنگ اسیر شد و در 967 هَ.ق. به امر محمدخان حاکم بلخ کشته گشت.

ابراهیم میرزا. [ اِ] ( اِخ ) اردوبادی. شاعر فارسی. در زمان سلطنت شاه جهان به هندوستان رفت و معلم فرزندان جعفرخان گردید وعاقبت در زمره درویشان درآمده ترک و تجرید گزید.

فرهنگ فارسی

شاعر فارسی

پیشنهاد کاربران

بپرس