ابراهیم شاه افشار محمدعلی بیگ

دانشنامه آزاد فارسی

ابراهیم شاه افشار، محمّدعلی بِیگ ( ـ۱۱۶۲ق)
از شاهزادگان معروف افشار و از مدعیان سلطنت بعد از نادرشاه افشار. ابراهیم شاه فرزند ابراهیم خان ظهیرالدّوله، برادر نادر، بود که پس از درگذشت پدر، از نادر نام و لقب گرفت. در زمان پادشاهی نادر، حاکم آذربایجان شد و در این دوره شورش سام میرزا را سرکوب کرد. در ۱۱۵۷ق به امارت عراق منصوب شد و پس از کشته شدن نادرشاه (۱۱۶۰ق) و به سلطنت رسیدن عادل شاه، حاکم فارس و عراق گردید، اما در اصفهان نیرو جمع آورد و با بعضی از امرای افغان و اُزْبَک تصمیم گرفت عادل شاه را نابود کند و در سلطانیّه او را مغلوب و متواری کرد و خود به سلطنت نشست. پس از این پیروزی، امیر اصلان خان قَرِخْلو، مدعی استقلال در آذربایجان، را دستگیر کرد و کشت. ابراهیم خان در تبریز بود که شاهرخ در خراسان بر تخت سلطنت نشست و او نیز در تبریز خود را شاه نامید و سکه به نام خود زد، آن گاه با سپاه بزرگی به طرف خراسان رفت اما در راه به دلایلی چند سپاهیانش پراکنده شدند یا به سپاه شاهرخ پیوستند. از این رو، ابراهیم شاه نیز از میانۀ راه برگشت. اما در قلعۀ قلاپور (بین ساوه و قزوین) دستگیر و در مشهد کشته شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس