ابراهیم، سوره
سورۀ شمارۀ ۱۴ به ترتیب مصحف و ۷۲ به ترتیب نزول، از سوره های مکی قرآن در ۵۲ آیه و ۸۳۳ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره اشاره به نام و داستان حضرت ابراهیم (ع) است. هشتمین سوره از سوره های ۲۹ گانه ای است که با حروف مقطّعه آغاز می شود. از نظر حجم از سوره های «مثانی» و از سوره های نسبتاً کوچک و بیش از یک حزب است. مضامین اصلی آن عبارت اند از توحید و توصیف قیامت و اشاراتی مهم به داستان حضرت ابراهیم (ع) و بنای خانۀ کعبه به دست او و اشاره به این که اسلام، همان دین حنیف ابراهیم (ع) است.
سورۀ شمارۀ ۱۴ به ترتیب مصحف و ۷۲ به ترتیب نزول، از سوره های مکی قرآن در ۵۲ آیه و ۸۳۳ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره اشاره به نام و داستان حضرت ابراهیم (ع) است. هشتمین سوره از سوره های ۲۹ گانه ای است که با حروف مقطّعه آغاز می شود. از نظر حجم از سوره های «مثانی» و از سوره های نسبتاً کوچک و بیش از یک حزب است. مضامین اصلی آن عبارت اند از توحید و توصیف قیامت و اشاراتی مهم به داستان حضرت ابراهیم (ع) و بنای خانۀ کعبه به دست او و اشاره به این که اسلام، همان دین حنیف ابراهیم (ع) است.
wikijoo: ابراهیم،_سوره