ابراهیم حربی

لغت نامه دهخدا

ابراهیم حربی. [ اِ م ِ ح َ ] ( اِخ ) ابن اسحاق بن ابراهیم بن بشیربن عبداﷲ، مکنی به ابواسحاق. از بزرگان محدثین و عارفین بحدیث. و او عالمی وَرِع و دانای به لغت بود. متوفی به سال 285 هَ.ق. او راست : کتاب غریب الحدیث. کتاب الادب. کتاب ناسخ القرآن و منسوخه. کتاب المغازی. کتاب التیمم. و مسندهای چند از ابوبکر، عمر،عثمان ، علی ، زبیر، طلحه ، سعدبن ابی وقاص ، عبدالرحمن بن عوف ، عباس ، شیبةبن عثمان ، عبداﷲبن جعفر، مسوربن محرمة الزهری ، مطلب بن ربیعه ، سائب مخزومی ، خالدبن ولید، ابوعبیده جراح ، معاویه ، عمروبن العاص ، عبداﷲبن عباس ، عبداﷲبن عمربن الخطاب ، موالی. ( از ابن الندیم ).

فرهنگ فارسی

از بزرگان محدثین و عارفین بحدیث

پیشنهاد کاربران

بپرس