ابراهیم جونپوری. [ اِ م ِ ؟ ] ( اِخ ) شمس الدین ابراهیم شاه شرقی بن مبارکشاه ، سومین پادشاه سلسله جونپوری به هندوستان. او حامی علم و ادب بوده و در توسعه و ترقی امر زراعت نیز کوشیده است ( 803 -844 هَ.ق. ). از ایران و افغانستان و نواحی مختلف هند علما و ارباب حرفت بدربار او گرد آمدند و در زمان او جونپور دارالعلم هندوستان بلکه تمام مشرق گشت. قاضی شهاب الدین بزرگترین عالم دربار او کتاب فتاوی ابراهیم شاهی را به نام او تألیف کرده است.
