ابراهیم بک ( ۱۸۸۹ – ۳۱ اوت ۱۹۳۱ ) رهبر یک جنبش ضد شوروی به نام باسماچی ها در آسیای میانه بود. او از طایفه ازبک لاقای ساکن در مناطق شرقی بخارا بود و یک مقاومت سازمان دهی شده را بر ضد ارتش شوروی در دهه ۱۹۲۰ میلادی رهبری می کرد. او به دلیل محافظه کاری دینی و وفاداری به امیر بخارا که بر کنار شده بود، با "اصلاح طلبانی" که دارای تفکرات جدیدیزم بودند، اختلاف داشت. او با انور پاشا در مدت زمان کوتاهی که در آسیای میانه بود، نیز مبارزه می کرد. گرچه ابراهیم بک یک رهبر خوب در جنگ چریکی بود، اساساً یادگار دوران قدیم بود و می خواست تاکتیک های نظامی پیچیده و فراوان خود را خارج از طبیعت سیاسی جنگ داخلی روسیه بیابد.
... [مشاهده متن کامل]
بک و باسماچی ها با واحدهای ارتش سرخ با رهبری میخائیل فرونزه درگیر شدند و در بهار سال ۱۹۲۵ از آن ها شکست خوردند. شوروی ها اظهار می کردند که سرویس اطلاعاتی بریتانیا به بک کمک می کرده است.
بک در نهایت به سمت جنوب و افغانستان فرار کرد و همراه با فضیل مقسوم چندین حمله مرزی به مرزهای جمهوری تازه تاسیس تاجیکستان شوروی انجام داد. بک در سال ۱۹۳۱ با خیانت روستائیان تاجیک توسط مقامات شوروی دستگیر و سپس اعدام شد. در اواسط سال ۱۹۳۱ پیروان باسمچی وی تا حد زیادی توسط ارتش سرخ شکست خورده بودند.
... [مشاهده متن کامل]
بک و باسماچی ها با واحدهای ارتش سرخ با رهبری میخائیل فرونزه درگیر شدند و در بهار سال ۱۹۲۵ از آن ها شکست خوردند. شوروی ها اظهار می کردند که سرویس اطلاعاتی بریتانیا به بک کمک می کرده است.
بک در نهایت به سمت جنوب و افغانستان فرار کرد و همراه با فضیل مقسوم چندین حمله مرزی به مرزهای جمهوری تازه تاسیس تاجیکستان شوروی انجام داد. بک در سال ۱۹۳۱ با خیانت روستائیان تاجیک توسط مقامات شوروی دستگیر و سپس اعدام شد. در اواسط سال ۱۹۳۱ پیروان باسمچی وی تا حد زیادی توسط ارتش سرخ شکست خورده بودند.
