ابراهیم بن یحیی

لغت نامه دهخدا

ابراهیم بن یحیی. [ اِ م ِ ن ِ ی َ یا ] ( اِخ ) رجوع به ابن زرقیال شود.

ابراهیم بن یحیی بن عثمان غزی. [ اِ م ِ ن ِ ی َ یَب ْن ِ ع ُ ن ِ غ َزْ زی ] ( اِخ ) ابواسحاق کلبی اشهبی. شاعر عرب. در غزه از بلاد شام به سال 441 هَ.ق. متولد و در سال 481 وارد دمشق شد و در آنجا فقه آموخت و سپس از دمشق به بغداد رفت و چندی در مدرسه نظامیه بود، پس از آن بایران آمد و امرای کرمان و خراسان از جمله ناصرالدین مکرم بن علا وزیر کرمان را مدحت ها سرود. اشعار او در کتب معروف است و دیوانی دارد. ابراهیم به هفتادسالگی ( در 524 ) میان بلخ و مرو درگذشت و جسد او را ببلخ برده بخاک سپردند. ( ابن خلکان و غیره ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابراهیم بن یحیی ادیب و سخن سرای شیعی لبنانی است.
اِبْراهیمِ بْنِ یَحْیی، ابن محمدبن سلیمان مخزومی قرشی طیبی ، ادیب و سخن سرای شیعی لبنانی (۱۱۵۴-۱۲۱۴ق/۱۷۴۲-۱۸۰۰م).در طَیْبۀ جبل عامل زاده شد و در دمشق درگذشت. خانوادۀ او از خاندان های علم دوست و شیعی مذهب جبل عامل بود.نیاکان و نوادگان او به ویژه ابراهیم بن صادق (ﻫ م) اهل ادب و شعر بودند.ابراهیم جوانی را در زادگاه خود گذراند و در مدرۀ شهرک شَقفرا، نزد ابوالحسن موسی بن حیدر درس خواند. وی چهل و یک ساله بود که سپاهیان احمدپاشا جزّار بر جبل عامل چیره شدند و امیر آن جا ناصیف بن نصار را به قتل رساندند و دست به کشتار دیگر بزرگان زدند (۱۱۹۵ق/۱۷۸۱م) و ابراهیم خود ماده تاریخی در این باب ساخته است.
← ورود بعلبک
(۱) آقابزرگ، الذریعه.(۲) آقابزرگ، طبقات اعلام الشیعه، قرن ۱۳، مشهد، ۱۴۰۴ق.(۳) محسن امین، اعیان الشیعه، بیروت، ۱۴۰۳ق.(۴) خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت، ۱۹۸۴م.(۵) عمررضا کحاله، معجم المؤلفین، بیروت، داراحیاء التراث العربی.

[ویکی فقه] ابراهیم بن یحیی (ابهام زدایی). ابراهیم بن یحیی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ابراهیم بن یحیی حزوری اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن سوم هجری• ابراهیم بن یحیی مخزومی قرشی طیبی، ابراهیم بن یحیی ادیب و سخن سرای شیعی لبنانی• ابراهیم بن یحیی مدینی اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن چهارم هجری• ابراهیم بن یحیی آل مهلب، از شخصیت های خاندان آل مهلب• ابن امین ابواسحاق ابراهیم بن یحیی ، فقیه ، محدث ، مورخ و لغت شناس ، در قرطبه
...

پیشنهاد کاربران

بپرس