ابراهیم بن هلال. [ اِ م ِ ن ِ هَِ ]( اِخ ) ابواسحاق ابراهیم بن هلال بن ابراهیم بن زهرون بن حبون حرانی ، معروف به صابی. ادیب و شاعر، کاتب انشاء به دربار خلیفه عباسی وعزالدوله بختیاربن معزالدولةبن بویه دیلمی. در سال 349 هَ.ق. دیوان رسائل با او بود. چون عضدالدوله ٔدیلمی بر بغداد دست یافت او را دستگیر کرد ( 367 ) و در سال 371 رها ساخت و فرمود تا کتابی در اخبار دیالمه بنویسد و او کتاب التاجی را تألیف کرد. صابی بسن هفتادسالگی در بغداد درگذشته ( 384 ). قصیده سید رضی در مرثیه او معروف است. ( ابن خلکان ) ( کشف الظنون ).
