ابراهیم بن موسی

لغت نامه دهخدا

ابراهیم بن موسی. [ اِ م ِ ن ِ سا ] ( اِخ ) طبیب مشهور. در مصر پرورش یافته و رئیس اطبای ملک کامل محمدبن ابی بکربن ایوب بود و در بیمارستان قاهره بتداوی مَرضی ̍ میپرداخت. وی پس از 632 هَ.ق. وفات کرده است. ابن ابی اصیبعه وی را در بیمارستان قاهره دیده و او را به مهارت در صنعت خویش می ستاید.

ابراهیم بن موسی. [ اِ م ِ ن ِ سا ] ( اِخ ) عالم متفنن اندلسی از مردم قصبه تدمیر واقع در ایالت جیان . او از موالی بنی امیه بود.و به عراق آمد و با ابن ابی خیثمه و بعض مشاهیر علماصحبت داشت. پس از آن به مصر رفت و تا آخر عمر بدانجای ببود. وفات او در سال 300 هَ.ق. اتفاق افتاد.

فرهنگ فارسی

عالم متفنن اندلسی از مردم قصبه تدمیر واقع در ایالت جیان

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابراهیم بن موسی (ابهام زدایی). ابراهیم بن موسی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ابراهیم بن موسی علوی، اِبْراهیمِ بْنِ موسی عَلَوی، فرزند امام موسی بن جعفر (علیهما السلام)، معروف به جزّار و ملقب به مرتضی (د ۲۱۰ق/۸۲۵م)، یکی از ائمۀ زیدیه• ابراهیم بن موسی کرکی، اِبْراهیم ِ کَرَکی ، امام برهان الدّین ابواسحاق بن موسی بن بلال ، ادیب، نحوی ، محدّث ، مورخ، مفسر، فقیه و قاضی و از عالمان بنام شافعی
...

پیشنهاد کاربران

بپرس