ابراهیم بن ماهان. [ اِ م ِ ن ِ ] ( اِخ ) مکنی به ابواسحاق بن بهمن بن یسک ارّجانی ، مشهور به ندیم موصلی. و کلمه ماهان را سپس به میمون تبدیل کرده و ابراهیم بن میمون موصلی گفته اند. ماهان پدر ابراهیم ازارجان بکوفه هجرت کرد و ابراهیم 125 هَ.ق. در کوفه متولد شد. اصل این خاندان از دوده بزرگی ایرانیست.و اسحاق معروف پسر ابراهیم گوید: ما ایرانی باشیم از مردم ارجان از موالی حنظلیین و آنان را نزد ما ضیاعی بود. پس از آن ابراهیم بموصل رفته مدتی به آنجا اقامت گزید و شهرت او بموصلی از اینجاست. ابراهیم موسیقی و غنا را از استادان ایرانی فراگرفت و در غنا و اختراع الحان بزمان خویش نظیر نداشته و در کلیه این فنون استادی بی عدیل بوده است. او شوهرخواهر زلزل رازی است و گویند آنگاه که زلزل می نواخت و ابراهیم می سرود مجلس باهتزاز می آمد و نخستین خلیفه که غناء او شنوده مهدی بن المنصور است و بروزگار مهدی و هادی و بالخاصه هرون ابراهیم را در دربار مقامی عالی بوده است. وفات او در 64 سالگی به بغداد به سال 188 روی داد.
