ابراهیم بن قریش

لغت نامه دهخدا

ابراهیم بن قریش عقیلی. [ اِ م ِ ن ِ ق ُ رَ ش ِ ع َ ] ( اِخ ) ششمین از سلاطین بنی عقیل در موصل. بزمان سلطنت برادرش مسلم مدتی دراز محبوس بوده پس از وفات مسلم ، بنی عقیل وی را از زندان مستخلص و بسلطنت برداشتند ( 477 هَ.ق. ). ابراهیم تا 482 حکومت کرد و در آن سال ملکشاه سلجوقی وی را دستگیر و در قلعه ای زندانی کرد و مملکت او بضبط فخرالدولةبن جهیر عامل ملکشاه درآمد. پس از وفات ملکشاه تَرکانخاتون زوجه او، ابراهیم را آزاد کرده موصل را به او واگذاشت. تُتُش برادر ملکشاه که صاحب شام بود هوس تسخیر عراق و قصد بغداد کرد. ابراهیم از عبور وی از موصل مانع گردید. تتش با آقسنغر صاحب حلب بر او هجوم برده و سی هزار لشکر ابراهیم را شکست داده او را اسیر کرده بقتل رسانیدند ( 486 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس