ابراهیم بن صالح

لغت نامه دهخدا

ابراهیم بن صالح. [ اِ م ِ ن ِ ل ِ ] ( اِخ ) ابن علی بن عبداﷲبن عباس. از خویشاوندان و ولات بنی العباس بوده وپس از سالم بن سواد از طرف مهدی خلیفه والی مصر گردیده و در سال 165 هَ.ق. بدان شهر درآمد. در زمان ولایت او دحیةبن مصعب از نسل عبدالعزیزبن مروان در صعیدمصر ظهور و ضعف ابراهیم بن صالح را مغتنم شمرده تمام صعید را بضبط خویش درآورد و دعوی خلافت کرد و از اینرو مهدی داودبن یزید را در سال 176 بولایت مصر نامزد فرمود. ابراهیم صاحب ترجمه در مصر بهمراهی والی جدیدبپاره ای خدمات اشتغال ورزید و در سال 176 از طرف هارون الرشید دوباره ولایت مصر بدو واگذار شد. ابراهیم پس از سه ماه حکومت در شعبان سنه مذکور وفات یافت.
ابراهیم بن صالح. [ اِ م ِ ن ِ ل ِ ] ( اِخ ) ابن منصور، پسر عم هارون الرشید و دومین شوهر عباسه خواهر او بوده است.
ابراهیم بن صالح آدمی. [ اِ م ِ ن ِ ل ِ ح ِ دَ ] ( اِخ ) از محدثین قرن سوم هجری بوده است.

فرهنگ فارسی

بن منصور پسر عم هارون الرشید و دومین شوهر عباسه خواهر او بوده است

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابراهیم بن صالح (ابهام زدایی). ابراهیم بن صالح ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ابراهیم بن صالح انجذانی اصفهانی، از محدّثین قرن سوم هجری در اصفهان• ابوالحسن ابراهیم بن صالح اصفهانی، عالم فاضل قرن سیزده هجری در اصفهان
...
wikifeqh: ابراهیم_بن_صالح_(ابهام_زدایی)

پیشنهاد کاربران

بپرس