ابراهیم بن سنان

لغت نامه دهخدا

ابراهیم بن سنان. [ اِ م ِ ن ِ س ِ ] ( اِخ ) ابواسحاق ابراهیم بن سنان بن ثابت بن قره حرانی صابی ( 296-336 یا 338 هَ.ق. ). مهندس و ریاضی دان و طبیب. در بغداد متولد شده و نزد پدر و معلمین خصوصی فنون و علوم آن زمان را آموخت. وقتی مستکفی باﷲ خلیفه او رامأمور کرد تا تمام اطبای بغداد را امتحان کند و آن کس که نالائق است از طبابت ممنوع گردد ابراهیم پس ازامتحان از افشای راز آنان سر باززد و خلیفه این عمل به ابوسعید یمامی که هم از بزرگان اطبای آن عصر بودواگذار کرد. کتب بسیار تألیف کرده است از آنجمله کتاب حفظالصحه هنگام شیوع امراض وبائیه. رساله در حبوب مسهله. زبدةالحکم در فلسفه. کتاب در رسم قطع سه گانه مخروط بوسیله نقاط بسیار. کتاب در ظل. کتاب در علم هندسه در سیزده مقاله. کتاب در اینکه بطلمیوس در اختلاف زحل و مشتری و مریخ مساهله کرده و بچه طریق باید اختلاف آنها را تحقیقاً به دست آورد و غیرذلک. ابن الندیم کتب ذیل را نیز از او نام برده است : کتاب اغراض کتاب المجسطی. کتاب تفسیر مقاله اولی از مخروطات.

فرهنگ فارسی

مهندس و ریاضی دان و طبیب که در بغداد متولد شد

دانشنامه آزاد فارسی

ابراهیم بن سِنان (بغداد ۲۹۶ـ۳۳۵ق)
ابواسحاق ابراهیم بن سنان بن ثابت بن قرۀ حرّانی صابی، ریاضی دان و منجم مسلمان، پسر سنان بن ثابت و نوۀ ثابت بن قرة. حواشی و شرح هایی بر مقالۀ نخست مخروطات آپولونیوس و کتاب و رساله هایی در زمینۀ پزشکی، فلسفه، هندسه و نجوم نوشته است. روش تربیع سهمی او بسیار ساده تر از روش ارشمیدس و در واقع تا پیش از ابداع حساب انتگرال، ساده ترین شیوۀ حل این مسئله بود. از آثارش: زبدة الحکم در فلسفه، و اغراض کتاب المجسطی در نجوم.

پیشنهاد کاربران

بپرس