ابراهیم بن حصین اسدی

[ویکی فقه] ابراهیم بن حصین اسدی از یاران امام حسین (علیه السلام) است که در کربلا به شهادت رسید.
ابواسحاق
امین، محسن، اعیان الشیعه، ج۲، ص۱۳۶.
در روز عاشورا ابراهیم نزد امام (علیه السلام) رفت و از ایشان اجازه میدان گرفت. وی پس از کسب اجازه مبارزه از امام حسین (علیه السلام) به میدان رفت و با خواندن رجز زیر به سپاه دشمن حمله کرد:أَضْرِبُ مِنْکُمْ مَفْصِلًا وَساقاًلِیُهْرَقَ الْیَوْمَ دَمی اهْراقاًوَیُرْزقُ الْمَوْتَ أَبااسْحاقاًأَعْنی بَنی الْفاجِرَةِ الْفُسَّاقاًبا شمشیر به مفصل و ساق شما می زنم تا آن گاه که امروز خونم ریخته شود و ابواسحاق مرگ را روزیِ فرزندان بدکاره و گناه کار گرداند.او در نبردی دلاورانه، پس از به هلاکت رساندن ۸۴ تن از نیروهای دشمن، به شهادت رسید.
ابن شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۵۳.
برخی متأخران اشعار زیر را به وی نسبت داده اند:اقْدِمْ حُسَیْنُ الْیَوْمَ تَلْقی احْمَدا • ثُمَّ اباکَ الطَّاهِرَ الْمُؤَیَّداوَالْحَسَنَ الْمَسْمُومَ ذاکَ الاسْعَدا • وَذا الْجَناحَیْنِ حَلیفَ الشُّهَداوَحَمْزَة اللَّیث الْکَمِیَّ السَّیِّدافی جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ فازُوا سُعَدا
دربندی، ملا آقا فاضل، اکسیر العبادات فی اسرار الشهادات، ج۲، ص۳۴۲.
...