ابراهیم بن اشتر

لغت نامه دهخدا

ابراهیم بن اشتر. [ اِ م ِ ن ِ اَ ت َ ] ( اِخ ) ابراهیم بن مالک اشتر هنگام خروج مختاربن ابی عبیده ثقفی با او بود و در سال 67 هَ.ق. بسرداری لشکری منصوب و به ضبطموصل مأمور شد و سپاه شام را که از طرف خلیفه اموی آمده بودند بشکست و عبیداﷲبن زیاد را بقتل آورد و پیوسته با مختار بود تا مصعب بن زبیر بر کوفه غلبه و مختار را دستگیر کرده بکشت. ابراهیم پس از قتل مختار بمصعب پیوست و به دولت ابن زبیر خدمت میکرد. چون عبدالملک مروان لشکر به عراق فرستاد ابراهیم در جنگی که بین سپاهیان مصعب و اهل شام اتفاق افتاد کشته شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس