ابراهه دو میدی

آبراهه دو میدی. آبراهه یا کانال دو میدی ( به فرانسوی: Canal du Midi; تلفظ فرانسوی:  ​   ; اکسیتان: Canal del Miègjorn ) یک کانال طولانی به درازای ۲۴۰ کیلومتر ( ۱۵۰ مایل ) در جنوب فرانسه ( فرانسوی: le Midi ) است. این آبراهه در ابتدا کانال سلطنتی در لانگداک ( فرانسوی: Canal royal en Languedoc ) نام داشت که توسط انقلابیون فرانسه در سال ۱۷۸۹ به کانال دو میدی تغییر نام داد. این آبراهه یکی از بزرگ ترین کارهای ساختمانی قرن هفدهم به حساب می آید. [ ۲]
این آبراهه رودخانه گارون را به برکه تاو ( Étang de Thau ) در دریای مدیترانه متصل می کند و همراه با کانال گارون به طول ۱۹۳ - کیلومتر ( ۱۲۰ - مایل ) , کانال دوکس - مرس را تشکیل می دهد و اقیانوس اطلس را به دریای مدیترانه متصل می کند.
به بیان دقیق، «کانال دو میدی» به بخشی که ابتدا از تولوز تا مدیترانه ساخته شد اشاره دارد - هدف پروژه کانال دوکس - مرس اتصال چندین بخش از آبراه های قابل کشتیرانی برای پیوستن دریای مدیترانه به اقیانوس اطلس است: ابتدا آبراهه دو میدی، سپس گارون که کم و بیش بین تولوز و بوردو قابل کشتیرانی بود، سپس آبراهه جانبی گارون که بعداً ساخته شد، و در نهایت مصب ژیرون پس از بوردو.
ژان باپتیست کولبر با فرمان سلطنتی در اکتبر ۱۶۶۶، با هدف توسعه تجارت گندم، تحت نظارت پیر پل ریکه، مجوز شروع کار این آبراهه را صادر کرد و ساخت و ساز آن از ۱۶۶۶ تا ۱۶۸۱ در زمان سلطنت لویی چهاردهم به طول انجامید. آبراهه دو میدی یکی از قدیمی ترین کانال های اروپا است که هنوز در حال کار است ( نمونه اولیه آن کانال Briare است ) .
آبراهه دو میدی در سال ۱۹۹۶ به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد، زیرا مهندسی و طراحی هنری برجسته ای دارد، و در سال ۲۰۱۶ به عنوان یک بنای تاریخی بین المللی مهندسی عمران تعیین شد. [ ۳] [ ۴]