آبراهام گیولخاندانیان ( ارمنی: Աբրահամ Գյուլխանդանյան؛ ۱۸۷۵ – ۱۹۴۵ ) یک سیاست مدار و تاریخ نگار اهل ارمنستان بود. وی در بین سال های ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۰ میلادی در اولین جمهوری ارمنستان سمت های وزارت دادگستری و وزارت کشور را برعهده داشت. وی عضو حزب فدراسیون انقلابی ارمنی یود.
... [مشاهده متن کامل]
آبراهام گیولخاندانیان در ۱۸۷۵م در واغارشاپات ( اچمیادزین کنونی ) در ارمنستان، متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند و از دبیرستان گئورکیان اجمیادزین فارغ التحصیل شد. سپس، وارد دانشگاه شهر یاروسلاول روسیه شد و در رشتهٔ حقوق به تحصیل پرداخت.
گیولخاندانیان از ۱۸۹۸م به سازمان دهی مبارزات ملی - اجتماعی جامعهٔ ارمنی در مناطق نفت خیز باکو مشغول شد. در برخوردهای قومی ارمنی - تاتار ( ۱۹۰۵ و ۱۹۰۶م ) در باکو و بقیهٔ شهرهای قفقاز شرکت کرد و عملیات دفاعی ارمنیان گنجه را سازمان داد.
سال های۱۹۱۰–۱۹۱۲م را در زندان های حکومت تزاری گذراند. پس از آزادی، از سوی شورای ملی ارمنیان به عضویت هیئت مسئول همیاری برای اصلاحات ارمنستان غربی ( ولایت های شرقی ترکیه ) انتخاب شد. در ۱۹۱۶م، رئیس شورای ملی ارمنیان باکو شد. در ۱۹۱۸م، همراه با رُستوم به سازماندهی مبارزات دفاعی ارمنیان باکو پرداخت. در ۱۹۱۹م، نمایندهٔ مجلس ملی ارمنستان شد و سمت های وزارت کشور و دادگستری و دارایی را به عهده گرفت. در ۲ دسامبر ۱۹۲۰م، همراه با آلکساندر خادیسیان قرارداد آلکساندراپول را امضا کرد.
گیولخاندانیان پس از انتقال حکومت ارمنستان به نیروهای بلشویک به تفلیس، استانبول و فرانسه مهاجرت کرد. او در پاریس به تنظیم و طبقه بندی بیش از صدهزار سند محفوظ در بایگانی اسناد حزب داشناکسوتیون پرداخت. پس از پایان جنگ جهانی دوم و آزادی پاریس از اشغال آلمانی ها کمونیست های فرانسه او و فرزندش را یازده ماه زندانی کردند. گیولخاندانیان نقش بزرگی در مدیریت جنبش ملی و آزادی خواهانهٔ ارمنیان و سازمان دهی امور دولتی جمهوری اول ارمنستان داشت. وی در ۱۹۶۴م در پاریس درگذشت.
... [مشاهده متن کامل]
آبراهام گیولخاندانیان در ۱۸۷۵م در واغارشاپات ( اچمیادزین کنونی ) در ارمنستان، متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند و از دبیرستان گئورکیان اجمیادزین فارغ التحصیل شد. سپس، وارد دانشگاه شهر یاروسلاول روسیه شد و در رشتهٔ حقوق به تحصیل پرداخت.
گیولخاندانیان از ۱۸۹۸م به سازمان دهی مبارزات ملی - اجتماعی جامعهٔ ارمنی در مناطق نفت خیز باکو مشغول شد. در برخوردهای قومی ارمنی - تاتار ( ۱۹۰۵ و ۱۹۰۶م ) در باکو و بقیهٔ شهرهای قفقاز شرکت کرد و عملیات دفاعی ارمنیان گنجه را سازمان داد.
سال های۱۹۱۰–۱۹۱۲م را در زندان های حکومت تزاری گذراند. پس از آزادی، از سوی شورای ملی ارمنیان به عضویت هیئت مسئول همیاری برای اصلاحات ارمنستان غربی ( ولایت های شرقی ترکیه ) انتخاب شد. در ۱۹۱۶م، رئیس شورای ملی ارمنیان باکو شد. در ۱۹۱۸م، همراه با رُستوم به سازماندهی مبارزات دفاعی ارمنیان باکو پرداخت. در ۱۹۱۹م، نمایندهٔ مجلس ملی ارمنستان شد و سمت های وزارت کشور و دادگستری و دارایی را به عهده گرفت. در ۲ دسامبر ۱۹۲۰م، همراه با آلکساندر خادیسیان قرارداد آلکساندراپول را امضا کرد.
گیولخاندانیان پس از انتقال حکومت ارمنستان به نیروهای بلشویک به تفلیس، استانبول و فرانسه مهاجرت کرد. او در پاریس به تنظیم و طبقه بندی بیش از صدهزار سند محفوظ در بایگانی اسناد حزب داشناکسوتیون پرداخت. پس از پایان جنگ جهانی دوم و آزادی پاریس از اشغال آلمانی ها کمونیست های فرانسه او و فرزندش را یازده ماه زندانی کردند. گیولخاندانیان نقش بزرگی در مدیریت جنبش ملی و آزادی خواهانهٔ ارمنیان و سازمان دهی امور دولتی جمهوری اول ارمنستان داشت. وی در ۱۹۶۴م در پاریس درگذشت.
