آبراهام ساتزکِوِر ( ( به عبری: אברהם סוצקבר ) ؛ ۱۵ ژوئیهٔ ۱۹۱۳ – ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۱۰ ) شاعر نامدار ییدیش بود. نیویورک تایمز او را «بزرگترین شاعر هولوکاست» نامیده است.
آبراهام ( آورُم ) ساتزکِوِر در ۱۵ ژوئیه ۱۹۱۳ در سمورگون، استان ویلنا، امپراتوری روسیه، هم اکنون سمارهون، بلاروس متولد شد. در طول جنگ جهانی اول، خانواده وی به اومسک، سیبری نقل مکان کردند و در آنجا پدرش، هرتس ساتزکور، درگذشت. در سال ۱۹۲۱، مادرش، راین ( زاده با نام فاینبرگ ) ، خانواده را به ویلنیوس منتقل کرد، و در آنجا آبراهام در خدر نام نویسی کرد.
... [مشاهده متن کامل]
ساتزکور در دبیرستان یهودی لهستانی هرتزلیا حضور یافت، بر سر کلاس های دانشگاه در ادبیات لهستانی نشست و توسط یکی از دوستانش با شعر روسی آشنا شد. نخستین شعرهای وی به زبان عبری سروده شدند.
در ۱۹۳۰، ساتزکور به سازمان پیشاهنگی یهودی Bin ( زنبور عسل ) پیوست؛ وی نخستین قطعه خود را در مجله این سازمان منتشر کرد. در آنجا نیز با همسرس فریدکه آشنا شد. در ۱۹۳۳، او به همراه شاعران همکارش شمرکه کاچرگینسکی، خایم گرادی و لعاذر ولف به عضویت گروه نویسندگان و هنرمندان یونگ - ویلنه درآمد. وی در ۱۹۳۹، یک روز پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، با فریدکه ازدواج کرد.
در ۱۹۴۱، به دنبال اشغال ویلنیوس توسط نازی ها، ساتزکور و همسرش به گتو ویلنا فرستاده شدند. ساتزکور و دوستانش دفترچه خاطرات تئودور هرتسل، نقاشی های مارک شاگال و الکساندر بوگن و سایر آثار ارزشمند را در پشت دیوارهای گچی و آجری گتو پنهان کردند. مادر ساتزکور و پسر تازه متولدش توسط نازی ها به قتل رسیدند. در ۱۲ سپتامبر سال ۱۹۴۳، او و همسرش به جنگل های اطراف فرار کردند و به همراه شاعر ییدیش، شمرکه کاچرگینسکی، به عنوان یک پارتیزان با نیروهای اشغالگر جنگید. ساتزکور به یک واحد یهودی پیوست و قاچاقی وارد اتحاد جماهیر شوروی شد.
شعر روایی ساتزکور، کول نیدره ( Kol Nidre ) ، به کمیته یهودی ضدفاشیست در مسکو رسید، که اعضایش شامل ایلیا ارنبورگ و سولومون میخوئلس و همچنین رئیس جمهور تبعیدی آینده لیتوانی شوروی، یوستاس پالکیس می شد. آنها از کرملین درخواست کردند تا او را نجات دهد. از این روی یک هواپیما مکان ساتزکور و فریدکه را در مارس ۱۹۴۴ معین کرد و آنها را به مسکو، جایی که دختر آن ها، رینا، در آن متولد شد ، منتقل ساخت.
آبراهام ( آورُم ) ساتزکِوِر در ۱۵ ژوئیه ۱۹۱۳ در سمورگون، استان ویلنا، امپراتوری روسیه، هم اکنون سمارهون، بلاروس متولد شد. در طول جنگ جهانی اول، خانواده وی به اومسک، سیبری نقل مکان کردند و در آنجا پدرش، هرتس ساتزکور، درگذشت. در سال ۱۹۲۱، مادرش، راین ( زاده با نام فاینبرگ ) ، خانواده را به ویلنیوس منتقل کرد، و در آنجا آبراهام در خدر نام نویسی کرد.
... [مشاهده متن کامل]
ساتزکور در دبیرستان یهودی لهستانی هرتزلیا حضور یافت، بر سر کلاس های دانشگاه در ادبیات لهستانی نشست و توسط یکی از دوستانش با شعر روسی آشنا شد. نخستین شعرهای وی به زبان عبری سروده شدند.
در ۱۹۳۰، ساتزکور به سازمان پیشاهنگی یهودی Bin ( زنبور عسل ) پیوست؛ وی نخستین قطعه خود را در مجله این سازمان منتشر کرد. در آنجا نیز با همسرس فریدکه آشنا شد. در ۱۹۳۳، او به همراه شاعران همکارش شمرکه کاچرگینسکی، خایم گرادی و لعاذر ولف به عضویت گروه نویسندگان و هنرمندان یونگ - ویلنه درآمد. وی در ۱۹۳۹، یک روز پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، با فریدکه ازدواج کرد.
در ۱۹۴۱، به دنبال اشغال ویلنیوس توسط نازی ها، ساتزکور و همسرش به گتو ویلنا فرستاده شدند. ساتزکور و دوستانش دفترچه خاطرات تئودور هرتسل، نقاشی های مارک شاگال و الکساندر بوگن و سایر آثار ارزشمند را در پشت دیوارهای گچی و آجری گتو پنهان کردند. مادر ساتزکور و پسر تازه متولدش توسط نازی ها به قتل رسیدند. در ۱۲ سپتامبر سال ۱۹۴۳، او و همسرش به جنگل های اطراف فرار کردند و به همراه شاعر ییدیش، شمرکه کاچرگینسکی، به عنوان یک پارتیزان با نیروهای اشغالگر جنگید. ساتزکور به یک واحد یهودی پیوست و قاچاقی وارد اتحاد جماهیر شوروی شد.
شعر روایی ساتزکور، کول نیدره ( Kol Nidre ) ، به کمیته یهودی ضدفاشیست در مسکو رسید، که اعضایش شامل ایلیا ارنبورگ و سولومون میخوئلس و همچنین رئیس جمهور تبعیدی آینده لیتوانی شوروی، یوستاس پالکیس می شد. آنها از کرملین درخواست کردند تا او را نجات دهد. از این روی یک هواپیما مکان ساتزکور و فریدکه را در مارس ۱۹۴۴ معین کرد و آنها را به مسکو، جایی که دختر آن ها، رینا، در آن متولد شد ، منتقل ساخت.
