ابراج

لغت نامه دهخدا

ابراج. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ بُرج :
رایهای تو در آفاق مصالح بدُرُست
سعدهائی است که در انجم و در ابراج است.

مسعودسعد.

چون بیک شب مه بُرد ابراج را
از چه منکر میشوی معراج را.

مولوی.

ابراج. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ بَرَج. خوبرویان.

ابراج. [ اِ ] ( ع مص ) برج ساختن.

جمع برج
( اسم ) ۱ - جمع : برج برجها دوازده بخش منطقه البروج . ۲ - کوشک و قلعه و کران. قوی قلعه . ۳ - جمع : برج خوبرویان .

( اَ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - جِ برج ، برج ها، دوازده برج منطقة البروج . ۲ - کوشک و قلعه .

= برج

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید