( مصدر ) ۱ - بیزار کردن بیزاری . ۲ - به کردن از بیماری بیمار را به کردن شفا بخشودن خوب کردن آسانی بخشودن . ۳ - صرف نظر کردن داین از دین خود باختیار و میل . ۴ - تبرئه کردن شخصی ذم. شخص دیگر اعم از حق مالی و غیر مالی . بنابراین ابرائ در فقه بمعنای وسیع تری از آنچه در حقوق بکار میرود استعمال میشود ولی بهر دو معنی ایقاع می باشد و احتیاج بقبول مدیون ندارد .
