ابر در قران

[ویکی فقه] ابر در قرآن. ابر به معنای توده ذرّات بخارِ آبِ متصاعد از زمین می باشد.
قرآن واژه های گوناگونی در مورد ابر به کار برده که هر یک به نوعی خاص از ابر یا به یکی از ویژگی های آن اشاره دارد.
← سحاب
۱. ↑ مفردات، ص ۳۹۹، «سَحَب».
فرهنگ و معارف قرآن، مقاله ابر.
...