ابدون
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
اَبَدّون (Abaddon)
(در یونانی آپولیون۱، واژه ای عبری به معنی ویرانگر) در عهد عتیق۲ (کتاب ایوب ۳۱: ۱۲؛ مزامیر ۷۸: ۴۹)، برابر با شئول (هاویه) و خدای مرگ. در عهد جدید۳، کتاب مکاشفۀ یوحنا۴ باب نهم، نام فرشتۀ نگهبان چاه هاویه است که از آن دود عظیم و ملخ های همچون عقرب نمایان می شوند، و شاید تجسّم جهنم باشد. واژۀ یونانی آن نیز به معنی ویرانگر، احتمالاً اشارۀ تجنیسی به آپولون۵ دارد که نمادش ملخ است.
(در یونانی آپولیون۱، واژه ای عبری به معنی ویرانگر) در عهد عتیق۲ (کتاب ایوب ۳۱: ۱۲؛ مزامیر ۷۸: ۴۹)، برابر با شئول (هاویه) و خدای مرگ. در عهد جدید۳، کتاب مکاشفۀ یوحنا۴ باب نهم، نام فرشتۀ نگهبان چاه هاویه است که از آن دود عظیم و ملخ های همچون عقرب نمایان می شوند، و شاید تجسّم جهنم باشد. واژۀ یونانی آن نیز به معنی ویرانگر، احتمالاً اشارۀ تجنیسی به آپولون۵ دارد که نمادش ملخ است.
wikijoo: ابدون
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید