( آبدلئیم ) آبدلئیم. [ دُ ل َ ] ( اِخ ) نام یکی از شاهزادگان قدیم صیدا که از فقر و فاقه باغبانی کردی و اسکندر در 332 ق.م. تاج و تخت پدران بدو بازداد.