ابخیزداری

آبخیز به چشمه های جوشنده که اکثرا در مبدا رودخانه ها و مادر چاه های قنات ها هستندو چون آب جاری در قنات از چاه های مبداء. برمیخیزد به آن چاه ها مادر چااه نیز میگویند
باسلام آقای باقری ما سعی داریم که غلطهای فره نگی و لغوی که در فرهگستان های ایران غیر دوره دکترحسن عمید که الحق کارش خلاصه وبا دقت بوده هرچه ماغلط زدایی کنیم باز شما عین هو کپی رایت آنها را ارائهواشاعه میدهی
... [مشاهده متن کامل]

آبخیزداری /ābxizdāri/: اسم. دانش و فن بهره برداری از زمین های حوزه آبریز، پیشگیری از فرسایش خاک، مهار کردن جریان های سیلابی و اصلاح پوشش گیاهی آن.
( صدری افشار ، غلامحسین و همکاران ، فرهنگ فارسی معاصر )

جلوگیری از هدر رفت آب از طریق ساختن سد و بند خاکی به ویژه در مناطق دارای شیب و کوهستانی برای ذخیره کردن آب و همچنین نفوذ کم کم آب در خاک و تقویت قنات ها و منابع آبی زیر زمینی همچنین درخت کاری و بذرکاری در جهت تقویت پوشش گیاهی

تقویت پوشش گیاهی و راه های جلوگیری از فرسایش خاک و زیان های سیل در مناطق سیل گیر

ابخسبداری=همان طرح جهاد کشاورزی بود که به غلط نام آن را آبخیز داری نهاده اند بر اثر ابخسب داری میتوان گفت آبخیز داری در دراز مدت حاصل آید ولی آبخیز داری غلط و درست آن آبخسب داری است

ابخیزداری=چشمه جوشنده اب داشتن است که از ان اب بر میخیزد وشرح بالا از تحفه های غلط فرهنگستان اخیر است که از سر گشاد سرنا را باد نموده و شرح حال آبخسبداری را آب خیز داری منتشرنموده فرهنگستان سوم اول پهلوی اول فرهنگستان دوم پهلوی دوم وفرهنگستان سوم جمهوری اسلامی است که چنین کم توجهی نموده است