ابتیار

لغت نامه دهخدا

ابتیار. [ اِ ] ( ع مص ) آرمیدن با. درآمیختن با. خفتن با. || آزمودن. آزمایش. || بوئیدن شتر نر ماده را تا باردار است یا نه. بور.

پیشنهاد کاربران

بپرس