ابتئاس

ابتئاس ) ناراحتی و غم و اندوه به خود راه دادن است .

و اوحی الی نوح انه لن یومن من قومک الا من قد امن فلا تبتئس بما کانوا یفعلون
کلمه ( ابتئاس ) مصدر باب افتعال از ماده ( بوس ) است ، و ( بوس ) به معنای اندوهی توام با ذلت و خضوع است . ( ترجمه المیزان )