اَبان بن عبدالحمید لاحقی ( ـ۲۰۰ق)
شاعر ایرانی تبار عصر عباسی. از موالی بنو رَقاش بصره بود. به بغداد رفت و خود را در حمایت برمکیان قرار داد و مدایحی در وصف برامکه به ویژه فضل بن یحیی، و هارون الرشید سرود. ترجمه های عربی ابن مقفع از آثار پهلوی میانه، ازقبیل کلیله و دمنه، بلوهر و بوذاسف، سندبادنامه و مزدک نامه و قصه های سلحشوری اردشیر و انوشیروان، را به نظم درآورد و خود نیز آثاری تصنیف کرد که هیچ یک باقی نمانده و فقط جزئی از آن ها در کتاب الاغانی و منابع دیگر حفظ شده است. ابونواس وی را مانوی خوانده است.
شاعر ایرانی تبار عصر عباسی. از موالی بنو رَقاش بصره بود. به بغداد رفت و خود را در حمایت برمکیان قرار داد و مدایحی در وصف برامکه به ویژه فضل بن یحیی، و هارون الرشید سرود. ترجمه های عربی ابن مقفع از آثار پهلوی میانه، ازقبیل کلیله و دمنه، بلوهر و بوذاسف، سندبادنامه و مزدک نامه و قصه های سلحشوری اردشیر و انوشیروان، را به نظم درآورد و خود نیز آثاری تصنیف کرد که هیچ یک باقی نمانده و فقط جزئی از آن ها در کتاب الاغانی و منابع دیگر حفظ شده است. ابونواس وی را مانوی خوانده است.
wikijoo: ابان_بن_عبدالحمید_لاحقی