اباغلس

لغت نامه دهخدا

اباغلس. [ اَ غ ُ ل ُ ] ( اِ ) درختی است شکوفه او آنچه بلون لاجوردی بیرون آید خروج مقعده را فائده دهد و آنرا بجایگاه او برد و آنچه بلون سرخ بود بیرون آمدن آنرا زیاده کند و او را باکرا نیز گویند. ( مؤیدالفضلا از قنیه ).

پیشنهاد کاربران

بپرس