آباره لس آنجلس. سیستم آباره لس آنجلس، متشکل از آباره لس آنجلس ( آباره اوئنز ولی ) و آباره دوم لس آنجلس، یک سیستم انتقال آب است که توسط اداره آب و برق لس آنجلس ساخته و اداره می شود. [ ۶] آباره اوئنز ولی توسط اداره آب این شهر، که در آن زمان دفتر آباره لس آنجلس نام داشت، تحت نظارت مهندس ارشد این اداره ویلیام مالهالند طراحی و ساخته شد. [ ۷] این سیستم آب را از رودخانه اوئنز در کوه های سیرا نوادای شرقی به لس آنجلس، کالیفرنیا منتقل می کند.
ساخت این آباره از ابتدا به عنوان جنگهای آبی کالیفرنیا مشهور، و از همان ابتدا بحث برانگیز بود، زیرا انحراف آب به لس آنجلس اوونز ولی را به عنوان یک جامعه مناسب کشاورزی از بین برد. ادامه عملیات منجر به بحث عمومی، قانونگذاری و دعوی ها در دادگاه بر سر تأثیرات زیست محیطی آباره بر دریاچه مونو و سایر اکوسیستم ها شده است.
بین سالهای ۱۹۰۹ و ۱۹۲۸، شهر لس آنجلس از ۶۱ مایل مربع به ۴۴۰ مایل مربع رشد کرد. این رشد عمدتاً به دلیل آباره بود و منشور شهر به گونه ای نوشته شده بود که در آن آمده بود که شهر لس آنجلس نمی تواند آب مازاد خود را به هیچ منطقه ای خارج از این شهر را بفروشد یا بدهد. [ ۸] مناطق پیرامونی برای آب به چاه ها و نهرها متکی بودند و با خشک شدن آنها، مردم این مناطق فهمیدند که اگر می خواهند آبیاری مزارع خود را ادامه دهند و آب خانگی خود را تأمین کنند، باید خود را به شهر لس آنجلس ضمیمه کنند. [ ۸]
رشد آن چنان سریع بود که به نظر می رسید نهایتاً شهر لس آنجلس به اندازه کل این شهرستان خواهد شد. ویلیام مالهالند با افزودن ظرفیت به آباره، با ساخت سد سینت فرانسیس که باعث ایجاد آب در مخزن سن فرنسیسکیتو شد، درخواست آب اضافی از رودخانه کلرادو را داد و شروع به گسیل داشتن مهندسین و معدن کاران برای پاکسازی مسیر تونل سن هاسینتو کرد که می دانست در ساخت قنات رودخانه کلرادو کلیدی است. [ ۹] [ ۱۰]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفساخت این آباره از ابتدا به عنوان جنگهای آبی کالیفرنیا مشهور، و از همان ابتدا بحث برانگیز بود، زیرا انحراف آب به لس آنجلس اوونز ولی را به عنوان یک جامعه مناسب کشاورزی از بین برد. ادامه عملیات منجر به بحث عمومی، قانونگذاری و دعوی ها در دادگاه بر سر تأثیرات زیست محیطی آباره بر دریاچه مونو و سایر اکوسیستم ها شده است.
بین سالهای ۱۹۰۹ و ۱۹۲۸، شهر لس آنجلس از ۶۱ مایل مربع به ۴۴۰ مایل مربع رشد کرد. این رشد عمدتاً به دلیل آباره بود و منشور شهر به گونه ای نوشته شده بود که در آن آمده بود که شهر لس آنجلس نمی تواند آب مازاد خود را به هیچ منطقه ای خارج از این شهر را بفروشد یا بدهد. [ ۸] مناطق پیرامونی برای آب به چاه ها و نهرها متکی بودند و با خشک شدن آنها، مردم این مناطق فهمیدند که اگر می خواهند آبیاری مزارع خود را ادامه دهند و آب خانگی خود را تأمین کنند، باید خود را به شهر لس آنجلس ضمیمه کنند. [ ۸]
رشد آن چنان سریع بود که به نظر می رسید نهایتاً شهر لس آنجلس به اندازه کل این شهرستان خواهد شد. ویلیام مالهالند با افزودن ظرفیت به آباره، با ساخت سد سینت فرانسیس که باعث ایجاد آب در مخزن سن فرنسیسکیتو شد، درخواست آب اضافی از رودخانه کلرادو را داد و شروع به گسیل داشتن مهندسین و معدن کاران برای پاکسازی مسیر تونل سن هاسینتو کرد که می دانست در ساخت قنات رودخانه کلرادو کلیدی است. [ ۹] [ ۱۰]
wiki: آباره لس آنجلس